Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

ΡΙΟ 24-2-2008 : ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ


Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου στις 1 μ.μ. στο Ρίο της Πάτρας, έγινε μια μεγάλη κινητοποίηση πολιτών με αιχμές, την μόλυνση του Κορινθιακού Κόλπου, την αντίθεση στην δημιουργία μονάδων λιθάνθρακα και γενικότερα για τις κλιματικές αλλαγές και τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη μας. Την εκδήλωση διοργάνωσαν περιβαλλοντικές οργανώσεις και κινήσεις πολιτών από τους νομούς Βοιωτίας, Κορινθίας, Αχαίας και Αιτωλοακαρνανίας. Οι πολίτες της Στερεάς Ελλάδας συγκεντρώθηκαν από την πλευρά του Αντιρίου και οι πολίτες από την πλευρά της Πελοποννήσου στην πλευρά του Ρίου κρατώντας μαύρες σημαίες. Στις 1 το μεσημέρι σχηματίσθηκε πάνω στη Γέφυρα από το ένα άκρο έως το άλλο, μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα η οποία συμβόλιζε την θέληση των πολιτών να προστατεύσουν τον κόλπο και το περιβάλλον. Στην συνέχεια κατέλαβαν συμβολικά την Γέφυρα για τριάντα περίπου λεπτά διατρανώνοντας την θέλησή τους να συνεχίσουν τον αγώνα. Οι ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ συμμετείχαν στην κινητοποίηση μαζί με εκπροσώπους της πανελλαδικής κίνησης «Πρωτοβουλία κατά του Λιθάνθρακα» και διαδήλωσαν ενάντια την δημιουργία μονάδων λιθάνθρακα στο νομό.


Χαλκίδα 24-2-2008

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ Κίνησης "Πολίτες κατά του Λιθάνθρακα"

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ

Τον Ιούλιο του 2007 δίνεται στη δημοσιότητα το σχέδιο για το “γενικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης”, από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Στην ενότητα “Ενέργεια” δεν γίνεται καν νύξη για μελλοντική εγκατάσταση μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με λιθάνθρακα. Τον Αύγουστο του 2007, δίνεται στη δημοσιότητα, ένα πολύ λιγότερο δημοφιλές κείμενο, το πρώτο μέρος του σχεδίου για την “1η έκθεση για το μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό της Ελλάδας 2008 - 2020”, από το ΥΠΑΝ. Σε αυτήν αναπτύσσονται 3 σενάρια, που προβλέπουν τη χρήση λιθάνθρακα για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σε ποσοστό από 5,6 % - 21 %, μέχρι το 2020. Πρόκειται για τραγελαφική ασυνεννοησία, ανάμεσα στα δύο υπουργεία, ή για μια αφελή προσπάθεια να επιβληθεί με συγκαλυμμένο τρόπο μια κρίσιμη στρατηγική επιλογή;

Τι σχεδιάζεται

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει και η πραγματικότητα. Και αυτή επιβεβαιώνει ότι, στη διάρκεια του 2007, γίνεται ένας αγώνας δρόμου από τη ΔΕΗ και μεγάλα συγκροτήματα του κλάδου της ενέργειας για να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού και μεγάλου μεγέθους μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, με καύσιμο λιθάνθρακα. Πιο συγκεκριμένα, έχουν υποβληθεί αιτήσεις για μονάδες:
600 MW, στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας (όμιλος Μυτιληναίου)
460 MW, στο Μαντούδι Ευβοίας (όμιλος ΓΕΚ–ΤΕΡΝΑ),
600 MW, στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας (EDISON – ΕΛ.ΠΕ.),
800 MW, στο Αλιβέρι (ΔΕΗ).
Ήδη, για τις δύο πρώτες έχει εκδοθεί θετική γνωμοδότηση από τη ΡΑΕ. Έχει γίνει, επίσης, γνωστό ότι η ΔΕΗ προτίθεται να κατασκευάσει νέα μονάδα 800 MW, στη Λάρυμνα, καθώς και μονάδα ή μονάδες, συνολικής ισχύος 1.600 MW, σε σύμπραξη με τη γερμανική RWE (αναζητούνται οι περιοχές εγκατάστασης, ανάμεσα σε Αλμυρό Μαγνησίας, Νέα Καρβάλη Καβάλας, Αλεξανδρούπολη κλπ.). Έχει, επίσης, εξαγγελθεί από τη ΔΕΗ, η κατασκευή δύο νέων λιγνιτικών μονάδων 900 MW, στη Φλώρινα και την Πτολεμαΐδα, ενώ διερευνά το έδαφος και για την κατασκευή άλλων δύο σε Ελασσόνα και Δράμα.
Συνολικά, νέες λιθανθρακικές και λιγνιτικές μονάδες της τάξης των 6.500 MW, πέραν των αδειοδοτημένων ή σχεδιαζόμενων νέων μονάδων φυσικού αερίου, συνολικής ισχύος, περίπου, 6.600 MW. Όταν η συνολική εγκατεστημένη ισχύς είναι 14.000 MW και οι υπό αντικατάσταση (στην πραγματικότητα, σε καθεστώς ψυχρής εφεδρείας) παλιές μονάδες είναι της τάξης των 2.880 MW, μέχρι το 2020.

Τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη για τις τοπικές κοινωνίες

1. Δημιουργείται ένα νέο μεγάλο ενεργειακό κέντρο, στην ευρύτερη περιοχή της Βοιωτίας – Εύβοιας, με 4 νέες λιθανθρακικές μονάδες 2.660 MW, 11 νέες μονάδες φυσικού αερίου 3.680 MW και με τις υπάρχουσες μονάδες μαζούτ του Αλιβερίου 300 MW. Σε μια περιοχή έντονης περιβαλλοντικής υποβάθμισης, που συμπεριλαμβάνει τη βιομηχανική χαβούζα Οινοφύτων – Ασωπού, τις βιομηχανικές περιοχές Χαλκίδας, Θήβας και Θίσβης και τους βιομηχανικούς πόλους των Άσπρων Σπιτιών και της Λάρυμνας. Με δραστηριότητες που έχουν δημιουργήσει έντονη ατμοσφαιρική ρύπανση, μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και εκτεταμένη ρύπανση των θαλασσών που την περιβάλλουν (Ευβοϊκός, Κορινθιακός).
2. Τα σημεία επιλογής για την εγκατάσταση των λιθανθρακικών μονάδων, έχουν πληγεί από παλιότερες, αλλά κυρίως από τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες στα ίδια ακριβώς σημεία (Άσπρα Σπίτια – εγκαταστάσεις αλουμίνας, αλουμινίου, Λάρυμνα – ΛΑΡΚΟ, Μαντούδι – μεταλλεία, Αλιβέρι – μονάδα μαζούτ και η ΑΓΕΤ, με βασικό καύσιμο το πετ-κοκ). Στον δε Αστακό, έχουμε βίαιη ανατροπή της θεσμοθετημένης χρήσης της περιοχής.
3. Η φύση των συγκεκριμένων εργοστασίων απαιτεί τεράστιες λιμενικές εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των τεράστιων “καρβουνάδικων” πλοίων, χωρητικότητας 40 – 150.000 τόνων, ενώ θα πολλαπλασιαστούν δραματικά οι θαλάσσιες μεταφορές σε μικρά και, ουσιαστικά, κλειστά θαλάσσια οικοσυστήματα (Ευβοϊκός, Κορινθιακός, Πατραϊκός, Παγασητικός).
4. Θα χρησιμοποιηθούν τεράστιες ποσότητες θαλασσινού νερού, για την ψύξη των εγκαταστάσεων. Ποσότητες νερού που θα επιστρέφει στη θάλασσα σε θερμοκρασίες 50-60 °C και που, χαρακτηριστικά στην περίπτωση των Άσπρων Σπιτιών, θα είναι όσο το μισό της μέσης ετήσιας παροχής του ποταμού Νέστου. Στη θαλάσσια ρύπανση που θα προκληθεί θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το σοβαρό ενδεχόμενο τεράστιες ποσότητες νερού, για το πλύσιμο των πλοίων, να αντλούνται και να απορρίπτονται πάλι στη θάλασσα.
5. Θα απαιτηθούν εκτάσεις εκατοντάδων στρεμμάτων για τη μόνιμη, υπαίθρια απόθεση του άνθρακα (500.000 – 1.000.000 τόνοι), καθώς και για την απόθεση του παραγόμενου γύψου και της τέφρας, που θα κατακάθεται στους λέβητες καύσης του άνθρακα.
6. Η καύση του άνθρακα συνεπάγεται την παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων αέριων ρύπων και, μάλιστα, των κατ’ εξοχήν υπεύθυνων για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Διοξειδίου του θείου και οξειδίων του αζώτου, υπεύθυνων για την όξινη βροχή. Ιπτάμενης τέφρας, με μορφή αναπνεύσιμων σωματιδίων, που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνους του αναπνευστικού συστήματος. Ιχνοστοιχείων υδραργύρου, που είναι νευροτοξικό μέταλλο και συσσωρεύεται στην τροφική αλυσίδα. Ραδιενεργών ισοτόπων ουρανίου και θορίου, που μπορούν να προκαλέσουν ραδιενεργή ρύπανση.

Οι επιπτώσεις σε εθνικό επίπεδο

1. Η αυθαίρετη και βίαιη χωροθέτηση των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων τινάζει στον αέρα κάθε έννοια εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού. Η διαβούλευση για το εθνικό, αλλά και για κάθε ειδικό, χωροταξικό σχεδιασμό αποδεικνύεται ότι είναι κενό γράμμα, χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα. Ειδικά, όταν για τις τοπικές κοινωνίες και τους απλούς πολίτες επιφυλάσσεται ο ρόλος του παθητικού θεατή κάποιων επιλογών, που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που οι ίδιοι οραματίζονται για το μέλλον τους και τον τόπο τους.
2. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, μόνο οι συγκεκριμένες μονάδες λιθάνθρακα (4.860 MW) θα συνεισφέρουν ρύπους των αερίων του θερμοκηπίου, της τάξης των 24.000.000 ισοδύναμων τόνων διοξειδίου του άνθρακα, το χρόνο. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε ποσοστό 21 %, των εκπομπών των ετών βάσης (1990 και 1995). Είναι γνωστό ότι η χώρα μας δεσμεύεται από το πρωτόκολλο του Κιότο να συγκρατήσει το μέσο όρο, της περιόδου 2008-2012, των εκπομπών των συγκεκριμένων ρύπων στο + 25 %. Όταν στο τέλος του 2005 βρισκόμαστε στο + 25,4 %, και όταν δεν είναι ορατή καμία άλλη σοβαρή κίνηση μείωσης των ρύπων, καταλαβαίνει κανείς εύκολα ποια είναι η προοπτική.
3. Μπαίνει για πρώτη φορά στο ενεργειακό μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας μας ο λιθάνθρακας. Την ίδια στιγμή, που προηγμένες χώρες (ακόμη και μεγάλοι παραγωγοί άνθρακα, όπως η Βρετανία και η Γερμανία) και οι διεθνείς οργανισμοί τον εξοβελίζουν από το ενεργειακό τους δυναμικό. Η Ελλάδα, για λόγους που σχετίζονται με την εξυπηρέτηση κοντόφθαλμων οικονομικών συμφερόντων, εξακολουθεί να παραμένει δεμένη στο άρμα της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα.
4. Εξακολουθεί να θεωρείται αυτονόητο το μοντέλο της υπερπαραγωγής και υπερκατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ταυτόχρονα, καθυστερεί προκλητικά η εφαρμογή και η υποστήριξη γενναίων πολιτικών εξοικονόμησης ενέργειας, που σε τελική ανάλυση αποτελεί και τη σημαντικότερη ενεργειακή επένδυση. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον δεν είναι τυχαίο το ότι ανακυκλώνεται η συζήτηση για το ενδεχόμενο χρήσης της πυρηνικής ενέργειας.
5. Η προοπτική μιας διαφορετικής ενεργειακής πολιτικής δεν υπονομεύεται, όμως, μόνο από τις σχεδιαζόμενες λιθανθρακικές και λιγνιτικές μονάδες. Υπονομεύεται και από τον τρόπο διαχείρισης των λιγότερο ρυπογόνων μονάδων (φυσικό αέριο) και των ΑΠΕ. Μια διαχείριση που χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτισμό, γιγαντισμό των εγκαταστάσεων, αποκοπή από την εξυπηρέτηση τοπικών αναγκών και των μικρών χρηστών, από τη δημιουργία νέων περιβαλλοντικών προβλημάτων σε παράκτιους χώρους, δάση και ορεινούς όγκους και που σε πολλές περιπτώσεις έχει φέρει αντιμέτωπες τις τοπικές κοινωνίες με τέτοιου είδους εγκαταστάσεις.

Οι ενεργοί πολίτες αντιδρούν

Για όλους αυτούς τους λόγους οι ενεργοί πολίτες, στις περιοχές χωροθέτησης των λιθανθρακικών μονάδων, και όχι μόνο, αντιδρούμε δυναμικά. Για να υπερασπιστούμε τις τοπικές μας κοινωνίες, αλλά και να υποστηρίξουμε μια άλλη λογική αντιμετώπισης του περιβάλλοντος και της ίδιας μας της ζωής. Οι συλλογικότητες που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία συντονισμού της δράσης μας, ενημέρωσης των πολιτών και άσκησης πίεσης στα διάφορα κέντρα αποφάσεων και χάραξης των στρατηγικών επιλογών στα θέματα της ενέργειας και του περιβάλλοντος. Συστήνουμε την πρωτοβουλία “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα”, στην οποία κρατάμε ανοιχτή την πόρτα σε κάθε ζωντανή κίνηση πολιτών, διεκδικώντας:

Να μην εγκριθεί καμία άδεια ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο λιθάνθρακα

Να αποκλειστεί η χρήση του λιθάνθρακα στο μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό και να αρχίσουν να υλοποιούνται πολιτικές σταδιακής απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, σε πρώτη φάση τα πιο ρυπογόνα (λιγνίτης, πετρέλαιο)

Να εφαρμοστούν ρεαλιστικές και, ταυτόχρονα, επιθετικές πολιτικές στην κατεύθυνση της εξοικονόμησης ενέργειας και της αποδυνάμωσης του μοντέλου της υπερκατανάλωσης

Η χάραξη της ενεργειακής πολιτικής και η υλοποίηση των ενεργειακών επενδύσεων να πάρουν σοβαρά υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών για μια ισόρροπη ανάπτυξη. Να μην καταπνίξουν τις παράλληλες οικονομικές δραστηριότητες και να μην ισοπεδώσουν τα ιδιαίτερα φυσικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά τους. Ώστε να μη γίνεται ολοένα και λιγότερο ελκυστική η παραμονή σε κάθε επαρχία, ακόμη πιο υποχρεωτικός ο εγκλωβισμός σε ένα ολοένα και πιο αποκρουστικό κέντρο;

Αυτό που φαίνεται σαν μια ρεαλιστική εκδοχή για το άμεσο μέλλον, δηλαδή η μεγαλύτερη διείσδυση του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ, να μην υλοποιηθεί με τον ισοπεδωτικό και συγκεντρωτικό τρόπο που φαίνεται να επικρατεί σήμερα και που, αντί να λύνει, δημιουργεί νέα περιβαλλοντικά προβλήματα. Σε αντίθεση με ένα σχεδιασμό διάχυσης και αποκεντρωμένης χρήσης αιολικών και ηλιακών τεχνικών διατάξεων, που αναπτύσσονται παράλληλα με τις δημοκρατικές κοινωνικές συλλογικότητες που θα τις υποστηρίζουν.

Ο στόχος της σημαντικής συμμετοχής των βιοκαυσίμων στην ενέργεια και, ειδικά, στις μεταφορές να μην εξελιχθεί σε νέο περιβαλλοντικό και κοινωνικό αγκάθι. Είτε μέσω της αποδάσωσης, είτε μέσω των ρύπων κατά τη διαδικασία της παραγωγής των εντατικών καλλιεργειών, είτε μέσω της αλλαγής χρήσης μεγάλων καλλιεργειών που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την εκτίναξη των τιμών γεωργικών προϊόντων και τροφίμων.

11/2/2008

Πρωτοβουλία “ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ”
Εθελοντική περιβαλλοντική ομάδα Αλμυρού “Εν δράσει”
Ενεργοί πολίτες Εύβοιας
Ένωση Ταμυναίων πολιτών η "ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" (Αλιβέρι)
Οικολογική εταιρεία Έβρου
Ομάδα Φίλων και Πολιτών Μαντουδίου
Παναιτωλοακαρνανικό μέτωπο για το περιβάλλον
Περιβαλλοντική πρωτοβουλία Μαγνησίας
Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος Αλιβερίου
Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
Συντονιστική επιτροπή αγώνα Καβάλας

Η πρωτοβουλία "Πολίτες κατά του Λιθάνθρακα" είναι πλέον ένα γεγονός!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Συγκροτήθηκε η πανελλαδική πρωτοβουλία φορέων και κινήσεων πολιτών, “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα”, η οποία τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου εξέδωσε τη διακήρυξή της, την οποία και σας επισυνάπτουμε. Το δίκτυο αυτό των κινήσεων και φορέων συγκρότησε Συντονιστική Επιτροπή, η οποία και αναλαμβάνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να ενημερώσει και να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη και τους πολίτες, για το θέμα της επιχειρούμενης εισαγωγής του λιθάνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή, όχι μόνο στις περιοχές που προγραμματίζονται οι συγκεκριμένες μονάδες, αλλά και γενικότερα.
Σε αυτή την κατεύθυνση, θα επιχειρηθεί η διεύρυνση αυτού του μετώπου, με κάθε ζωντανή συλλογικότητα πολιτών που συμμερίζεται τις δικές μας ανησυχίες. Θα καταβληθεί, επίσης, προσπάθεια να υπάρξουν κοινές δράσεις με κάθε άλλη πρωτοβουλία, που κινείται στην ίδια κατεύθυνση.

Οι φορείς και οι κινήσεις πολιτών που συγκροτούν τον αρχικό πυρήνα της πρωτοβουλίας “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα ” είναι :
1. Εθελοντική περιβαλλοντική ομάδα Αλμυρού “Εν δράσει”
2. Ενεργοί πολίτες Εύβοιας
3. Ένωση Ταμυναίων πολιτών η “ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ” (Αλιβέρι)
4. Οικολογική εταιρεία Έβρου
5. Ομάδα Φίλων και Πολιτών Μαντουδίου
6. Παναιτωλοακαρνανικό μέτωπο για το περιβάλλον
7. Περιβαλλοντική πρωτοβουλία Μαγνησίας
8. Σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος Αλιβερίου
9. Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
10. Συντονιστική επιτροπή αγώνα Καβάλας


Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Το Γραφείο Τύπου

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Το πραγματικό δίλημμα είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ στον Λιθάνθακα

Το δίλημμα δεν είναι πολλές ή πιο πολλές μονάδες Λιθάνθρακα.
Το πραγματικό δίλημμα είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ στον Λιθάνθακα.
Το θέμα Λιθάνθακας και οι σχεδιαζόμενες δύο νέες μονάδες στο Μαντούδι και στο Αλιβέρι, παίρνει νέες διαστάσεις μετά και την συζήτηση στο Βουλή με αφορμή ερώτηση του κ. Γ. Παπανδρέου για τις σχεδιαζόμενες μονάδες Λιθάνθρακα. Από την ερώτηση φαίνεται καθαρά ότι η ένσταση του κ. Παπανδρέου δεν είναι στο επιλεγόμενο καύσιμο, αλλά στον αριθμό των μονάδων που σχεδιάζονται να γίνουν. Βέβαια αυτό αποτελεί κάποια πρόοδο(!) σε σχέση με την θέση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (ανάμεσά τους και ο π.βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Δ. Πιπεργιάς ο οποίος σταθερά εδώ και χρόνια υπερασπίζεται τον Λιθάνθρακα ως καύσιμη ύλη), που με ερώτησή τους στις 18-7-2006 έλεγχαν την Κυβέρνηση γιατί καθυστερεί να εντάξει το Λιθάνθρακα ως καύσιμη ύλη στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. Και βεβαίως ο κ. Καραμανλής βασιζόμενος σ’αυτήν την ερώτηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά αποδέχεται την αναγκαιότητα χρήσης ως καύσιμης πρώτης ύλης τον Λιθάνθρακα. Και όλοι βέβαια να μιλούν για προστασία του περιβάλλοντος.
Πως έχουν όμως τα πράγματα:
Η δημιουργία των δύο νέων μονάδων λιθάνθρακα – του πιο βρώμικου καυσίμου –
1. Θα καταδικάσει οριστικά το ήδη σοβαρά επιβαρυμένο περιβάλλον της περιοχής Αλιβερίου, όπου σε μια μικρή έκταση και σε ένα κλειστό μικρό κόλπο, θα λειτουργούν βιομηχανικές μονάδες τεράστιας ισχύος (ΑΓΕΤ, ΔΕΗ) που καμιά μελέτη δεν μπορεί να το επιτρέψει.
2. Θα δημιουργήσει νέα περιβαλλοντικά προβλήματα στο Μαντούδι, μετά την καταστροφή των δασών που υπέστη από τα μεταλλεία «ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ» και «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ», μετά από μια περίοδο που δείχνει να ανακάμπτει και οι κάτοικοί του να αναζητούν εναλλακτικές και ήπιες μορφές ανάπτυξης, μέσα από μικρές βιοτεχνικές μονάδες, την γεωργία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.
3. Θα δημιουργήσει σοβαρή ρύπανση στον Ευβοϊκό Κόλπο αφού οι μονάδες αυτές χρησιμοποιούν τεράστιες ποσότητες νερού για την ψύξη των εγκαταστάσεων, οι οποίες θα τις επιστρέφουν στην θάλασσα στην θερμοκρασία των 50-60 oC.
4. Θα απαιτηθούν τεράστιες εκτάσεις για την μόνιμη υπαίθρια απόθεση του λιθάνθρακα αλλά και των άλλων υλικών όπως ο παραγόμενος γύψος και η τέφρα που θα κατακάθεται στους λέβητες καύσης του άνθρακα.
5. Με την καύση του άνθρακα θα παράγονται καθημερινά τεράστιες ποσότητες αερίων ρύπων και μάλιστα των κατ’εξοχή υπεύθυνων για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως διοξείδιο του θείου και οξειδίων του αζώτου υπεύθυνων για την όξινη βροχή.
6. Με την καύση του άνθρακα θα δημιουργείται καθημερινό ένα σύννεφο ιπτάμενης τέφρας πάνω από τις περιοχές των κατοικιών με αποτέλεσμα να εισπνέεται και ενδέχεται να προκαλέσει καρκίνους του αναπνευστικού συστήματος.
7. Με την καύση του άνθρακα παράγονται ιχνοστοιχεία υδραργύρου που είναι νευροταξικό μέταλλο και το οποίο εισέρχεται στην τροφική αλυσσίδα.
8. Με την καύση του άνθρακα παράγονται ραδιενεργά ισότοπα ουρανίου και θορίου που μπορούν να προκαλέσουν ραδιενεργή ρύπανση.
Και ο κατάλογος δεν τελειώνει...
Κύριοι αρμόδιοι είτε είστε στην Κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση. Το πρωτόκολλο του Κιότο γιατί το υπογράψατε και κάθε μέρα λέτε ότι θα το τηρήσετε ; Αντί να σκέφτεστε πως θα αποφύγει η περιοχή του Αλιβερίου την περιβαλλοντική του κατάρρευση, εσείς προγραμματίζετε τον άμεσο περιβαλλοντικό του θάνατο. Αντί να σκέφτεστε την ανάπτυξη της περιοχής του Μαντουδίου μέσα από ήπιες μορφές δραστηριότητας, θέλετε να του φυτέψετε δύο – τρία φουγάρα που θα σκορπούν το θάνατο. Και το αντάλλαγμα ; Ορισμένες θέσεις εργασίας. Αξίζει τέτοιες θυσίες και τέτοια προοπτική ο τόπος μας με αντάλλαγμα κάποιες θέσεις εργασίας. Και εάν πράγματι έχουμε έλλειμμα ενέργειας σε εθνικό επίπεδο, γιατί δεν σκέφτεστε πως θα εξοικονομήσουμε ενέργεια ή πως θα παράγουμε ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές.
Το πραγματικό δίλημμα για τους πολίτες κύριοι, δεν είναι λίγος ή πολύς Λιθάνθρακας, αλλά ΝΑΙ ή ΟΧΙ στον Λιθάνθρακα. Και οι πολίτες όταν ενημερώνονται σωστά και ολοκληρωμένα, λένε ΟΧΙ στον Λιθάνθρακα, όπως δείχνουν και οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των περιοχών του Αλιβερίου και του Μαντουδίου.
Χαλκίδα 10-2-2008

ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

Στο αγνάντι

Κυριακή 11 Νοέμβρη, ημέρα που εκλέγανε νέο πρόεδρο <<στο ΠΑΣΟΚ>> άφησα πίσω την ηλιόλουστη Χαλκίδα και ανηφόρισα προς το Δήμο Διρφύων. Ηταν λίγο μετά το μεσημέρι, δύο μέρες πριν είχα αντικρίσει την Δίρφυ ντυμένη στα λευκά της πέπλα. Ο ολόλαμπρος ήλιος της Κυριακής είχε αρχίσει να λειώνει τα λίγα χιόνια του φθινοπώρου. Αυτή η διαπίστωση με έκανε να αφήσω τον πρώτο μου προορισμό και να στρίψω από την κάτω Στενή δεξιά ακολουθώντας την πινακίδα που ενημέρωνε ότι κατευθυνόμαστε προς "Σκούντερι". Έπειτα από δύο φορές λάθος διαδρομή βρήκα το δρόμο που οδηγούσε στο χωριό. Κατεβαίνοντας στην αρχή πέρασα ένα από τα γεφύρια που ενώνουν τους λόφους, αφήνοντας το νερό να κατεβαίνει ήρεμα προς τον Ευβοϊκό. Τα πλατάνια είχαν πάρει το χρυσαφί του φθινοπώρου, και ο ήλιος τους έκανε κόρτε στέλνοντας τις ακτίνες του. Ένα χαλί καφετί είχαν στρώσει εκείνα που έπεσαν για να "ταίσουν" αντάμα με το νερό και το χώμα τα δένδρα και πάλι απ'την αρχή να σκάσουν τα πρωτα φύλλα την άνοιξη! Ο κύκλος της ζωής που διαιωνίζεται!
Καρυδιές που είχαν παραδώσει τους καρπούς τους και λιόδενδρα φορτωμένα τον ιερό καρπό τους συμπλήρωναν αρμονικά το τοπίο.
Κοίταξα ένα γύρω, πάνω από εκείνο το μικρό λόφο η θέα γίνονταν θεά.
Στην νοτιανατολική πλευρά έβλεπες τις καμένες βουνοκορφές από τις πυρκαγιές του φετεινού καλοκαιριού να στέκουν υπερήφανα και μαύρα, ενώ από την βορειοανατολική η επιβλητική Δίρφυ ορθώνει το ανάστημα της αγναντεύοντας μια το Αιγαίο και μια τον Ευβοϊκό.
Το χωριό είναι "ήταν" κτισμένο στην κορυφή του λόφου, μια ισόπεδη κορυφή με ήπια μορφολογία εδάφους και αγνάντι μοναδικό.
Σπίτια αντικρυστά το ένα στο άλλο και πόρτες που να βλέπουν τον ήλιο την ώρα που αποχαιρετά ετούτο το τόπο. Μπροστά οι αυλές, που όταν κατοικούνταν χρησίμευαν και για την φύλαξη των ζώων τους χειμερινούς μήνες.
Πέρασνα πολλά χρεόνια από τότε που τα εγκατέλειψαν οι κτηνοτρόφοι και κατέβηκαν στις πόλεις ή στα πιο μεγάλα χωριά όπως η Στενή. Άλλωστε η κτηνοτροφία δεν έχει ψωμί σήμερα όπως εύστοχα λέει ο λαός μας. Τέσσερις κάτοικοι φυλούν τις δικές τους μοναδικές και μοναχικές θερμοπύλες εδώ με μοναδικό σκοπό να φροντίζουν τα λιγοστά τους πρόβατα.
Μέσα στα γκρεμισμένα σπίτια τα εργαλεία εφημένα στη θέση τους έτσι όπως κάποτε έστυβαν τα σταφύλια απ'τα διπλανά αμπέλια και έφιαχναν το κρασί της χρονιάς. Πιο εκεί ο χειρόμυλος και η μυλόπετρα που άλεθαν το στάρι για το ψωμί του χειμώνα θαρρείς αναπολεί τις ευτυχισμένες μέρες της δράσης του.
Μια καλά οργανωμένη κοινωνία που μοιάζει να χάνεται μέσα σε παραμύθι στα χέρια μικρού παιδιού. Απέναντι από το χωριό σε απόσταση 200 μέτρων ένας ενετικός πύργος παραδίνεται σιγά - σιγά στο έλεος της φύσης και την εγκατάλειψη των ανθρώπων, είναι κλεισμένος στην αυλή του Αι Γιώργη στο έμπα του χωριού από τη δυτική πλευρά.
Η επιστροφή έγινε από εκεί και ο δρόμος μας οδηγεί μρος τον Πούρνο δεξιά και τον Μίστρο αριστερά.
Κάπου εκεί σταμάτησα να πιούμε το ζεστό τσάι που είχαν ετοιμάσει οι καλοί φίλοι. Σε ένα μικρό αγάπης σπίτι με έπιπλα που κουβαλάνε την ιστορία σπουδαίων ανθρώπων ρούφηξα την αγάπη και το τσάι και επέστρεψα στο θόρυβο της πόλης.
Ζωή Λιβανίου - Γκίκα